Lantaarn
Dit ontwerp is een reactie op de absurditeit van de mens die de nacht steeds
lichter maakt uit oerangst voor het duister. Van oudsher gebruiken we het licht
van vuur om wilde dieren te verdrijven en zo onze angsten van de nacht te
beteugelen. Het licht evolueerde van vuur naar kaars naar lantaarnpaal. Wilde
dieren verdwenen uit onze omgeving en met hen de duisternis. Niet de angst.
Aan het begin van de 20e eeuw riep Filippo Tommaso Marinetti op tot het doden
van het maanlicht met 300 lantaarnpalen. Vandaag worden we omsingeld door
lantaarnpalen als onopvallende bodyguards van de ontij. Maar voor welke angst
beschermen ze ons?
Bewogen door Marinetti’s woorden trachten wij met ons werk de naïviteit, de hoogmoed, de stunteligheid alsook de romantiek, de schoonheid en het vakmanschap van de lantaarnpaal gevat bloot te leggen. Het resultaat is een kritische zoektocht naar gevoel, territorium, vakmanschap en ruimte;
met andere woorden: architectuur van de nacht.
Bewogen door Marinetti’s woorden trachten wij met ons werk de naïviteit, de hoogmoed, de stunteligheid alsook de romantiek, de schoonheid en het vakmanschap van de lantaarnpaal gevat bloot te leggen. Het resultaat is een kritische zoektocht naar gevoel, territorium, vakmanschap en ruimte;
met andere woorden: architectuur van de nacht.
